راوی: آقای صفرپور
نام مجموعه: موسسه شمیم
استان: _
شروع فعالیت:
سال 98-99 در بنیاد خاتم‌الاوصیا
فعالیت‌ها:
در آغاز، فعالیت ما مانند موسسه نبود و در ذیل قرارگاه مردمی تحول اجتماعی یکی از میزهایی بود که حکم گرفته بود تا در حوزه آسیب‌های اجتماعی کار کند.
رسالت اصلی این میز و موسسه فعالیت در حوزه آسیب‌های اجتماعی با تمرکز بر مواد مخدر و مشروبات الکی بود. حامی اصلی کار از لحاظ مادی و معنوی و فکری خود بنیاد خاتم‌الاوصیا بود و رفته رفته جلو آمد و الحمدالله توانست کارهای جدی انجام دهد و گسترش پیدا کرد.
کارهایی که ما در نقطه صفر انجام دادیم، تلفیقی از کارهای مطالعاتی و میدانی بود. به این معنا که ما در کارهای مطالعاتی شروع کردیم وضعیت تاریخی مواد مخدر و مشروبات الکی را در کشور بررسی کردیم که ببینیم چه وضعیتی دارد. بعد وضعیت سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری‌ها را بررسی کردیم، قوانین امروزی را بررسی کردیم و بعد دستگاه‌ها و نهادهایی که در این حوزه مسئولیت دارند را مورد بررسی قرار دادیم؛ زیرا این مسئله یک حوزه قدیمی است و از گذشته دستگاه متولی و قانون داشته است.
بعد از بررسی شروع کردیم از منظرهای اقتصادی و اجتماعی این موضوع را بررسی کردیم. هم‌زمان با این کار، یک مبنای نظری را نیز از کتاب حاج‌آقای شاه‌آبادی استخراج کرده بودیم که مبنای فعالیت ما قرار گیرد. بر اساس آن و بررسی‌های علمی که در زمینه کشور خودمان و سایر کشورها انجام داده بودیم به این نتیجه رسیدیم که دستگاه‌های دولتی نمی‌توانند این موضوع را حل کنند و از این جهت ما بانک فعالین مردمی را ایجاد کردیم.
پیدا کردن فعالین مردمی هم این‌گونه بود که یکی یکی استان‌ها و محلات را رفتیم، مثلاً می‌شنیدیم در کرمان خانمی خوب کار کرده است، به آنجا می‌رفتیم و صحبت می‌کردیم. این افراد را در رویدادی به نام ناجی در استان دورهم جمع می‌کردیم و شفاف توضیح می‌دادیم که بررسی‌های ما این است و بیایید با هم همفکری کنیم که چگونه می‌توانیم مسائل را حل کنیم.
چند سال از طریق قرارگاه خاتم‌الاوصیا و تحول اجتماعی کار را جلو بردیم تا اینکه کار گسترش پیدا کرد و در کارمان مستقل‌تر عمل کردیم. به دلیل کارهای خوبی که انجام شده بود در شورای عالی انقلاب فرهنگی، مبارزه با مواد مخدر، وزارت کشور و … دوستانی که در این موسسه بودند مسئولیت گرفتند و توانستند کار را جلو ببرند.
با گسترش کارها از وزارت کشور در سال 1401 مجوز گرفتیم، کار جدی‌تر شد و آن را در سه لایه تقسیم‌بندی کردیم:
- لایه سیاست‌گذاری بود که اولین قانون پیشگیری از اعتیاد را در شورای عالی انقلاب فرهنگی نوشتیم و ان‌شاءالله در دست تصویب است.
- لایه برنامه‌ریزی یک بانک اطلاعاتی از سمن‌های فعال در این حوزه ایجاد کردیم و نزدیک به 300 عدد از این سمن‌ها قابلیت همکاری داشتند و با آنها کار را جلو بردیم و تا حدی هم کار جلو رفت.
ورود به دستگاه‌های اجرایی و جاهایی که خلاء وجود داشت و برنامه‌هایی که باید در طی سالیان انجام می‌دادند و انجام نداده بودند، را شروع به کار کردیم. در سال 1402-1403 برنامه‌های خیلی خوبی نوشته شد و حرکت‌های جدیدی شکل گرفت.
- لایه عملیات که شروع شبکه‌سازی گروه‌های مردمی بود. این افراد را تحت یک ادبیات واحد “مدافعان جان” دورهم جمع کردیم. این شبکه در کشور شکل گرفت و این مدافعان جان دارای نمادی هستند که پلاک است و به گردنشان می‌اندازند. مدافعان جان کسانی هستند که در راه مبارزه با مواد مخدر شهید شدند و هم کسانی هستند که راه آنها را ادامه می‌دهند تا اعتیاد با کار پیشگیری ریشه‌کن گردد. در حال حاضر این شبکه دو هزار نفر هستند که حضور فعالانه در کشور دارند.
عمده شبکه‌ها در زمینه درمان و صیانت فعال هستند و ما اولین گروهی هستیم که در زمینه پیشگیری فعال هستیم. پیشگیری هم دغدغه حضرت آقا است در سیاست‌های ابلاغی مبارزه با اعتیاد است.
موفقیت‌ها:
- ایجاد اولین مراکز نوزاد و مادر در کشور مخصوص خانم‌هایی که حامله بودند و معتاد بودند.
- ایجاد اولین مراکز توانمندسازی که بعدها به مراکز مختلفی چون وزارت بهداشت و … نیز رفت و رسمیت پیدا کرد.
سایر فعالیت‌ها:
بیست نوع فعالیت داریم که از کارهای ورزشی، هنری، فرهنگی، اجتماعی، آموزشی و سایر فعالیت‌ها با توجه به نیاز میدان و توانمندی خود شبکه در حال اجرا است.
نیازها:
عمده‌ترین نیاز در شبکه‌سازی و گسترش شبکه حمایت معنوی دستگاه‌های مسئول و نهادهای حاکمیتی است که اگر این حمایت‌ها باشد، حفظ کننده و شتاب‌دهنده کار می‌شود.
