راوی: آقای حمید قاسمی
نام مجموعه: یا زهرا
استان: تهران (پردیس)
بیوگرافی:
سن: 34 سال، شغل: آزاد، حوزه نفت و گار و پالایشگاه، تحصیلات: ارشد برق قدرت
شروع فعالیت:
سال 1393
کادر اصلی:
24 نفر
سیر فعالیت‌ها:
در حدود سال 92 – 93 بود، که ما با توجه به اینکه در بستر مسجد بزرگ شده بودیم و یک مجموعه خوبی از دوستان در کنار یکدیگر داشتیم که عملاً فقط در فعالیت‌های عمومی مسجد حاضر بودند؛ به این فکر افتادیم که مستقلاً یک کاری را شروع کنیم و بعضی نقاط ضعفی که وجود دارد را ترمیم نماییم.
فعالیت ما با مجموعه فعالیت‌های فرهنگی و کانون مسجد شروع شد اما در کنار آن پایگاه بسیج و طرح خیلی خوبی به نام “حلقه‌های صالحین” که وجود داشت، باعث شد که فعالیت‌های ما انسجام پیدا کند.
ما ابتدا در قالب حلقه‌ها فعالیت خود را آغاز کردیم که مربوط به سال 89-90 است، کم‌کم این فعالیت قوت گرفته و به خودش فرم بهتری گرفت. پس از آن فعالیت‌های جهادی اضافه شد که در سطح شهرستان بود؛ سپس موفق شدیم در سطح استانی و حتی کشوری هم فعالیت بین‌المللی در منطقه داشته باشیم. در این چند سال حدود 40 الی 45 اردوی جهادی در حوزه فرهنگی، حوزه عمرانی، آموزشی و پزشکی رفته‌ایم. این به ما کمک کرد بتوانیم برخی از پتانسیل‌های عملیاتی خود را به منصه ظهور برسانیم.
علاوه بر این یک گروه جهادی دیگری نیز شکل گرفت که آن گروه جهادی اول ما به عنوان هسته اصلی متمرکز به کارهای پزشکی، آموزشی و عمرانی بود و گروه دوم بخش رسیدگی به کارتن خواب‌ها و معتادها را بر عهده داشت. البته که آن موقع خیلی این موضوع مد نبود ولی این هم به ما کمک کرد؛ هم از نظر شخصی و هم توانمند کردن روحی تک تک اعضا و بچه‌ها، چه بسا اینکه یک وجهه اجتماعی هم به کارهای ما می‌داد.
در کنار اینها یک بخش هیئت هم در نظر گرفته شد که محلی برای دورهمی‌های ما باشد، یعنی علاوه بر توسل و مسائل اعتقادی و معنوی باعث شد که ما در صحبت کردن، هدف‌گذاری و شناسایی نیازها یک قدم رو به جلویی داشته باشیم. کم‌کم خیریه هم اضافه شد و الان خدا را شکر همه این مجموعه‌ها فعال هستند. همچنین یکی دو موکب هم به کارهای ما اضافه شده است.
شهرستان پردیس با توجه به اینکه بوم مهاجرپذیر دارد و در این سال‌های اخیر توسعه ناگهانی پیدا کرده؛ چالش‌های خاص خودش را نیز به همراه داشته است؛ مانند زنان بی‌سرپرست که در فازهای جدید مستقر شدند و خیلی مسئله فرهنگی داشتند و این کار ما را سخت می‌کرد. از طرفی هم فرصت‌های زیادی را برای جذب آدم‌های جدید در اختیار ما قرار داد و باعث شد که روی تربیت نیرو متمرکز شویم. یعنی از فعالیت‌های برون سازمانی و برون گروهی به نسل جدید متمرکز شدیم که بیشتر آنها نوجوانان هستند.
با توجه به نگاه سند گام دوم، ما در چهار پنج سال گذشته دو جهت‌گیری اصلی داشتیم که یکی بحث اقتصادی کردن فعالیت‌ها و تولید ارزش افزوده است. کارگاه‌های کوچک، حمایت، آموزش و مهارت‌هایی که از طریق آن بتوانند با یک عدد کم و حداقل نیرو، درآمد‌زایی برای تک‌تک اعضا داشته باشند؛ و دوم تقویت بنیه آموزشی و تحصیلی نوجوان‌هایی است که با مجموعه در ارتباط هستند. الان حدود 300 الی350 نفر مستقیماً و مستمر هفتگی با ما در ارتباط هستند و این عدد در سال شاید به 1500 الی۱۴۰۰ نفر هم برسد.
یک بخش جدید که به فعالیت‌هایمان اضافه شده، بخش حلقه‌های مطالعه کتاب است که این هم به ما خیلی کمک کرده است و شخصاً تجربه‌های خیلی خوبی از این موضوع بدست آورده‌ام.
تجارب خوب:
- بخش حلقه‌های مطالعه کتاب یکی از بخش‌هایی است که به شدت از ثمراتش بهره‌مند شدیم. این کار را سه سال است که شروع کرده‌ایم که در این بخش قسمت‌های کوچکی از کتاب، پادکست، فیلم و یا اگر موسیقی خوبی باشد را معرفی می‌کنیم.
- یک موضوع دیگری که به ما بعد از ماجراهای 1۴۰۱ خیلی کمک کرد و توانمان را روی آن گذاشتیم، کرسی‌های آزاداندیشی و پرداختن به مسائل جدی مانند مسئله حجاب، عدالت و تناقض‌های موجود در مدیریت دولتی بود. ما وقتی با این موارد خیلی راحت برخورد کردیم که اول آن را بشناسیم و در وهله دوم بپذیریم که در این حوزه‌ها ضعیف هستیم و باید مدیر تربیت کنیم.
- یکی از کارهای دیگری که باعث پیشرفت مجموعه شده، برگزاری کلاس‌های آموزشی و درسی است. بچه‌هایی که توانمند هستند و در دانشگاه‌های خوب درس خوانده‌اند با ما در ارتباط بوده و در فصل امتحانات و در حین سال تحصیلی مشغول کار کردن با دانش آموزان هستند. تقریباً 60 الی 70 دانش‌آموز هستند که مستمراً در کلاس‌های درسی شرکت می‌کنند و بیش از 60 تا 70 درصد کلاس‌ها را آمده‌اند و شرکت کرده‌اند و توانستند به بقیه فعالیت‌های مجموعه هم اضافه شوند.
چالش‌ها:
در حال حاضر یکی از مشکلات اصلی این است که ما متاسفانه مسجد نداریم، یعنی مسجدی که بتواند مولد باشد نداریم.
