راوی: خانم مریم نگاهدار
مجموعه: کانون آوای زندگی
استان: همدان (ملایر)
بیوگرافی:
بنده ۴۳ سال دارم و در حال حاضر بهعنوان مشاور امور بانوان فرماندهی فعالیت میکنم.
کادر اصلی:
در حال حاضر بهصورت انفرادی فعالیت دارم.
شروع فعالیت:
فعالیت خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کردم.
فعالیتها:
فعالیت تبلیغیام را با تربیت دانشآموزی آغاز کردم. ابتدا وارد حوزه دانشآموزی شدم و در مدارس، محافل، حلقههای صالحین و بسیج فعالیت داشتم. بهمرور، وقتی با بچهها آشنا شدم، متوجه شدم ارتباط با آنان نیازمند ورود به حوزه خانواده است. پس مطالعاتم را در این زمینه گسترش دادم و در دورههای مجازی تخصصی شرکت کردم.
با مجموعههای مختلفی آشنا شدم؛ ازجمله مجموعه نوجوانه استاد اخوی و مجموعه خانواده استاد گوهرشاد در مسجد. همچنین با سازمان تبلیغات همکاری داشتم و دوره تربیت مربی خانواده را گذراندم. در ادامه، در حوزه مشاورههای خانوادگی و تربیتمحور، بهعنوان همیار خانواده فعالیت کردم.
در ادامه، متوجه شدم ارتباط با دانشآموزان و مادران نیازمند ایجاد یک پیوند مؤثر میان والدین، فرزندان و مدرسه است. از طریق خودم و بهعنوان مبلغ دانشآموزی، به جلسات آموزش خانواده آموزشوپرورش وارد شدم که خوشبختانه با استقبال خوبی همراه بود. این مثلث «مدرسه، دانشآموز و والدین» شکل گرفت و تاکنون ادامه دارد.
در این مسیر، به مسائل اجتماعی، آسیبهای مرتبط با خانواده و تربیت فرزندان پرداختیم. با دانشگاه و دفتر نهاد رهبری نیز ارتباط برقرار کردیم و فعالیت تبلیغی دانشجویی را آغاز کردیم. اکنون قریب به ۱۰ سال است که در این حوزه مشغول به کار هستم.
در بخش طرح و ایده، با رصد آسیبها، «پاتوق دخترانه» را برای دختران ۱۲ تا ۲۰ ساله راهاندازی کردیم. دوره دو ساله مهارتهای زندگی را با آنان برگزار کردیم که خروجی بسیار خوبی داشت. هنوز با آنها در ارتباطم. اگرچه مجموعهای رسمی نداریم، اما آنها من را بهعنوان یک دوست و مشاور در کنار خود میبینند.
با ورود دختران به دانشگاه و مواجهه با مسائل جدید، بهتدریج به حوزه ازدواج و فرزندآوری نیز وارد شدم. در مجموعه قرارگاه خاتم جبهه فرهنگی، بخشی از فعالیت جبهه خانواده را بر عهده داشتم. دورههای مهارت پیش از ازدواج، و سپس فعالیت در حوزه فرزندآوری و جمعیت را دنبال کردم که همچنان ادامه دارد. در همین زمینه در ستاد جمعیت و قرارگاه مردمی جمعیت نیز فعالیت کردهام.
خدا را شکر تاکنون فعالیتهایم در سطح شهرستان موفق بوده و با ادارات و مجموعههای مختلف همکاری داشتهام.
چالشها:
آسیبها همیشه بودهاند. من خودم را جزو آن درصدی از جامعه میدانم که در حوزه کاهش آسیبها تلاش میکنند. هرچند نمیتوانم بهطور کامل جلوی آسیبها را بگیرم، اما امیدوارم قدمی بردارم و اثرگذار باشم.
بزرگترین چالش، ناآگاهی والدین نسبت به فرزندانشان است. آنها به آموزشهای بیشتری نیاز دارند، اما متأسفانه در این زمینه کار جدی صورت نگرفته است.
تلاش کردم در فضای بیرونی و در کانون خودمان، با همراهی ستاد تبلیغات، دورههایی را برگزار کنیم. سالنهای اداری و حوزه علمیه بهترین بسترها برای این فعالیتها بودند. مدیریت حوزه خواهران همیشه همراه و همدل بودهاند. در بیشتر ادارات نیز وقتی پیشنهاد همکاری دادهایم، استقبال خوبی صورت گرفته است.
بیشتر فعالیت من در حوزه دختران است. مهمترین موضوعی که با آن مواجه هستیم، بحث «هویت» است. احساس میکنم بچهها سردرگم هستند و نسبت به هویت دینی و ملی خود دچار بحران شدهاند. آنها تحت تأثیر القائات غلط فضای مجازی و فرهنگ غربی هستند. در این زمینه، کارگاهها و دورههای متعددی در حوزه مهارتهای زندگی و سبک زندگی اسلامی برگزار کردهایم.
در مدارس نیز بهعنوان طرح امین وارد شدم و بهویژه در دوران اغتشاشات توانستم ارتباط خوبی با دانشآموزان برقرار کنم.
موفقیتها:
یکی از دانشآموزانم که روزی در صف اول نماز جماعت مدرسه بود، ادعا میکرد که دیگر حجاب را کنار گذاشته است. روز اول حضور من در مدرسه، به نشانه اعتراض پشتش را به من کرد و مرا مسخره کرد. اما پس از سه ماه ارتباطگیری و گفتوگوهای غیرمستقیم، در مراسم تشییع پیکر یکی از شهدای شهر، او را دیدم که با پوشش مناسب آمده بود و در میان جمعیت فریاد میزد:
«خانم نگاهدار، بالاخره برگشتم!»
این لحظه برای من بسیار شیرین و ارزشمند بود. سه ماه زحمت، بیاجبار و فقط با حرف و محبت نتیجه داده بود.
نکته آخر:
هیچوقت ناامید نشوید. از فرصت جمعهها غافل نشوید. جمعهها با امام زمان (عج) ارتباط بگیریم و شنبهها با قدرتی بیشتر دوباره شروع کنیم. این همان امید است.
یکی از ملزومات کار فرهنگی، صبر است. باید کار تشکیلاتی انجام دهیم، فردگرا نباشیم، از اهل مشورت کمک بگیریم و دست در دست هم بدهیم. اگر همه روی یک آسیب متمرکز شویم، نتیجه بسیار بهتری خواهیم گرفت تا اینکه هرکس گوشهای از کار را بگیرد و در نهایت به نتیجه نرسد.
