نام مجموعه: قاصدک
بیوگرافی:
سن: متولد 1365، شغل: معلم مدارس غیرانتفاعی، تحصیلات: کارشناسی زیست‌شناسی
فعالیت:
آموزش مهارت‌های زندگی در قالب قصه‌ها و در کنار آن دست‌ورزی بچه‌ها و هوش آن‌ها را با اوریگامی تقویت می‌کنیم.
از ایده تا عمل:
من قبلاً در مدارس فعالیت داشتم و آموزش می‌دادم ولی در 7 سال گذشته، چون خودم با جشنواره مادران قصه‌گویی که در مشهد برگزار شد شروع کردم و در دور اول جزو 9 نفر برگزیده بودم و دوره‌ی بعدی که برگزار شد چون مدرس بودم از بین افراد، شاگرد من نفر اول جشنواره شد.
ما ادامه دادیم و دیدم که به یک جشنواره کفایت نمی‌کند بنابراین ایده‌ی تشکیل یک مجموعه و گروه قصه‌گو شکل گرفت و ادامه‌دار شد. بنده از شاگردهای استاد عبدالرضا کردی هم بودم.
ادامه دادیم و این ایده شکل گرفت و بچه‌ها و مربی‌هایی که زیرنظر بنده دوره دیده بودند، اما تخصص کودک داشتند را دورهم جمع کردیم و یک تیم شدیم. در ابتدا خیریه‌ها شروع کردیم مانند بیمارستان‌ها و مراکز بی‌سرپرست و بدسرپرست، حتی خانه سالمندان و خیلی جاهای مختلف، برای مراسمات مختلف نیز برنامه اجرا کردیم.
بعد از آن این ایده شکل گرفت که به مدارس ورود پیدا کنیم، یک‌چیزی به نام خلاقیت قصه و اوریگامی را در مدارس هماهنگ کردیم. بعد من خودم با یک مدرسه و دو سه کلاس شروع کردم و سال بعدی همان مدرسه شش کلاس شد و سال بعدی تعداد مدرسه‌های بیشتری شکل گرفت. در قسمت کارآفرینی، در بعضی مدارس مشهد ساعتی به نام ساعت قصه‌گویی و خلاقیت اوریگامی ایجاد کردیم و یک‌بخشی از اهداف گروه را گذاشتیم بر روی تربیت مربیان توانمند و به شکل تخصصی این‌ها را آموزش داده و به مدارس معرفی می‌کنیم. خانم‌هایی که شغلی ندارند و کاری ندارند حتی تحصیلات مرتبط هم ندارند یا حتی لیسانس هم ندارند اما توانمند هستند و با ما دوره گذرانده و توانمند شده‌اند را به مدارس معرفی می‌کنیم.
مزیت گروه فعال:
ما در کنار بچه‌های تیم روانشناس داریم و یک مشاور متخصص است که در حوزه قصه درمانی‌ها ما را کمک می‌کند.
همچنین کاغذهای اوریگامی مورد نیاز تیم و مجموعه را خودمان در مجموعه تولید می‌کنیم، یک کاغذ باکیفیتی است که هم به راحتی تا می‌خورد و هم استحکام دارد.
کادر اصلی:
۱۰ نفر
سختی‌ها:
ما در ابتدا که شروع کرده بودیم برای بقیه جا نیفتاده بود، زمانی که با شهرداری همکاری می‌کردیم می‌گفتند که شما قصه‌گویی را می‌خواهید چه‌کار کنید؟ یعنی خود ما همه هزینه را می‌دادیم بدون اینکه هزینه بگیریم تا درنهایت مردم بدانند قصه‌گویی چیست و ما اصلاً می‌خواهیم چه‌کار انجام دهیم. ولی کم‌کم برای شهرداری و مراکز دولتی جا افتاد که برای مراسمی که برگزار می‌کنیم باید پول بدهند.
مدارس دولتی که خب اصلاً ما را قبول نمی‌کنند و نمی‌پذیرند و مدارس غیرانتفاعی هم سختی‌های خاص خودش را داشت. در این چند سال من جنگیده‌ام تا متوجه شدند که این کار خوبی است و نتیجه و بازخورد خوبی گرفتیم و بچه‌هایی که قصه گوش می‌دهند و اوریگامی کار می‌کنند در تمام درس‌هایشان اعم از ریاضی و علوم و … تقویت می‌شوند و با گوش دادن قصه توانایی گوش دادن در آن‌ها بهبود پیدا می‌کند.
