الگونگاری یازدهم؛ خانم خدیجه تقی‌زاده

از مددجو تا مددکار امروز

فعالیت: کاهش آسیب‌های اجتماعی

کارشان تسهیلگری است به محله‌ها سر می‌زنند و معتمدین را پیدا می‌کنند؛ چون ورود به محلات سخت است باید آشنایی داشته باشند تا بین مردم راه پیدا کنند. با مردم نشست برگزار می‌کنند و در مورد کارشان توضیح می‌دهند و اینکه چه هدفی دارند. یکی از راهکارهایشان این است که با انجمن اولیاومربیان، و مادرها جلسه می‌گذارند و در زمان مدرسه با آن‌ها ارتباط می‌گیرند. قبل از شروع کرونا ارتباط خوبی با انجمن اولیاومربیان در مدارس گرفته بودند که در روزهای کرونا هم ادامه داشت. توانستند چهل دختر بازمانده از تحصیل را به بنیاد رویش معرفی کنند، دخترها در حال حاضر درس می‌خوانند و خانم‌ها پیگیری می‌کنند که هزینه‌های تحصیل و هزینه‌های جانبی‌شان پرداخت شود. توی محله‌ها پرس‌وجو می‌کنند، با شناختن افرادی که زندگی‌شان مشکل دارد و دچار آسیب شده به خانه‌هایشان می‌روند با آنها آشنا می‌شوند به خانواده‌ها نزدیک می‌شوند و مشکلاتشان را بررسی کنند.

از جمله فعالیت‌های تسهیل‌گری:

در سال ۹۵ توانستند دبیرخانۀ روستایی تشکیل بدهند و سیزده روستا را با هم هماهنگ کنند. به‌طوری‌که بعد از اینکه کنار رفتند همچنان نشست‌ها برگزار می‌شود و مردم خودشان مشکلاتشان را حل می‌کنند. سعی می‌کنند که دغدغه را به افراد انتقال بدهند؛ مثلاً می‌گویند بروید روستای سودرو را ببینید خیلی تمیز است، کوچه‌ها باهمت خودشان آسفالت و تمیز شده است. با تعدادی از مغازه‌دارها صحبت کرده بودند و از فروشنده‌ها خواسته بودند که سیگار نفروشند و آنها هم قبول کرده بودند. برای آموزش‌های اولیه خودشان می‌رفتند آموزش می‌دادند و تسهیل‌گری می‌کردند و بعد از آن دوره‌ها سعی‌شان بر این بوده که پیگیری کنند حتی همین حالا هم تماس می‌گیرند، جلسه می‌گذارند تا مردم روستا گزارش کار بدهند. سعی می‌کنند کار یادشان بدهند تا وقتی از منطقه می‌روند خود مردم بتوانند کارشان را از پیش ببرند.

اقدام بعدی احداث پایگاه‌های سلامت در روستاها و گروه‌های همیاران سلامت روان است.

از هدفشان می‌گویند: اگر یک محله و یا یک روستا آسیب ببیند مطمئناً به روستا و محلات دیگر آسیب می‌رساند. پس اگر ما بتوانیم مردم را با خودمان همسو و همگام کنیم، این به نفع خود مردم محله است. به‌طوری‌که چند نفر از گروه همیار، که در سن پانزده‌سالگی در دوره‌ها و کلاس‌های ما شرکت کردند عضو شورای شهر روستای شه‌رو شدند و توانستیم که یک گروه سلامت در تازیان تشکیل بدهیم.

 افتتاح جمعه‌بازار از دیگر فعالیت‌های گروهشان است که به همت بچه‌های همیار راه‌اندازی شده. با استقبال مردم جمعه‌ها برپا می‌شود به‌طوری‌که جمعه در خیابان تازیان جای سوزن انداختن نیست.

راهکار گروه تسهیل‌گری برای رفع آسیب‌های اجتماعی:

برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی بحث آموزش مهارت‌های زندگی را برگزار می‌کنند. مثلاً دوره‌های آموزش‌های پیش از ازدواج. سعی می‌کنند برای کودکان کتابخانه راه‌اندازی کنند و حتی در دوران کرونا گروه‌های تسهیل‌گری و مددکاری کوچکی داشتند با مددکارمان صحبت می‌کردند و یا اساتیدی که در حوزه مهارت‌های زندگی فعالیت داشتند در هفته یک روز می‌آمدند کلاس برگزار می‌کردند و در گروه‌های مجازی، فعالیت‌هایشان را انجام می‌دادند.

تعداد مددکاران

مددکاران داوطلبانه کار می‌کنند گروه‌های داوطلبی که به آنها ملحق می‌شوند، ثابت نیستند تنها پنج شش‌نفری هستند که به طور ثابت فعالیت می‌کنند. گروه‌ها معمولاً داوطلب هستند و هر وقت به آن‌ها نیاز داشته باشند حاضر می‌شوند. به مددکاران اطلاع می‌دهند که ما در این محله نیاز به مددکار داریم و اگر وقت کنند همکاری می‌کنند.

بیشتر از زیرساخت‌های موجود استفاده می‌کنند تا آسیب‌ها را کاهش بدهند.

سعی می‌کنند از سرمایه‌های اجتماعی که در محلات دارند استفاده کنند، مثلاً در سودرو آقای صالح‌پور خودش و خانمش معلم هستند و پای‌کار آمده‌اند. خانم محمدزاده که تا کلاس پنجم سواد داشت؛ اما الآن لیسانس مددکاری‌اش را می‌خواند. یا خانم تاجو مددکار اجتماعی را بعد از بیست سال تشویقش کردند که درس بخواند و لیسانسش را گرفته است همیشه افراد را تشویق کردند که ادامه تحصیل بدهند و سعی کردند برایشان کاری دست‌وپا کنند. مثلاً خانم محمدزاده در حال حاضر آموزشگاه خیاطی دارد که مادر و دختر در آنجا کار می‌کنند.

ارتباط با دیگر ارگان‌ها

با بهزیستی و شورای مبارز با مواد مخدر، فنی و حرفه‌ای و گاهی مواقع استانداری ارتباط دارند

با شورای مبارزه با مواد مخدر طرحی را اجرا می‌کنند که این طرح برای زنان آسیب‌دیده است و یا خانواده‌هایی که شوهرهایشان معتاد هستند که خانم‌ها را به کلاس‌های فنی و حرفه‌ای معرفی می‌کنند که دوره‌ها را رایگان برگزار می‌کند و در محلات برای زنان بدسرپرست چند دوره کلاس خیاطی رایگان برگزار کردند.

مطالعه بیشتر