خلاصه شرح فعالیت:
یک دست صدا دارد، این اعتقاد آقای قنبری است.
ایشان می‌گویند من مدیر مدرسه‌ای هستم که در آن درس خوانده‌ام. به بچه‌ها می‌گویم من میدانم کجاهای مدرسه شیطونی می‌کنید چون همه جا را می‌شناسم.
از نظر ایشان در آموزش و پرورش سنتی معلم فعال و دانش‌آموز غیر فعال است. ایشان این رویه را از اول قبول نداشتند و کلاسشان طوری بود که دانش‌آموز فعال بود و خودشان بیشتر ناظر بودند و نظارت می‌کردند. مثلاً درس سنگ‌های علوم را که می‌خواستند درس بدهند با بچه‌ها به کارخانه سنگ‌شکن می‌رفتند.
ایشان می‌گویند یک تاثیر عینی این روش اعتمادبه‌نفسی است که دانش‌آموز می‌گیرد. و یا وقتی به گردش علمی می‌رود و می‌آید یک سوال‌های دیگر می‌پرسد و به جزئیات می‌پردازد و این ارزشمند است.
من سر کلاسم پلیس و آتش‌نشان می‌آورم و از هر شغلی یک نماینده سر کلاسم می‌آورم و می‌پرسیدند که ما چگونه پلیس شویم و این در رفتار و سکنات دانش‌آموزان مشخص بود که دوست دارند در آینده یک هدفی را دنبال کنند.
ایشان می‌گویند از همان سال اول زنگ هنرم را تئاتر کار می‌کردم. و وقتی دیدم که مهارت تئاتر را خوب اجرا می‌کنند یک دوربین اجاره کرده و فیلم گرفتم و به جشنواره بین‌المللی فیلم رشد بردیم و بهترین تندیس را گرفت. یکی از فیلم‌ها داستانش تنش بین دو دانش‌آموز در روستا بود که می‌خواستند یک تئاتری را بازی کنند یکی می‌خواهد نقش هابیل را بازی کند و یکی نقش قابیل را. اویی که نقش قابیل را داشت از این نقش بدش می‌آمد و یک شیطنت‌ها و درگیری‌هایی تا آخر فیلم داشتند. این خط را دنبال کردیم و برای خودم و دانش‌آموزان انگیزه‌ای شد که 5 تا فیلم کوتاه بازی کردیک که دو تا کشوری اول شدند.
اسم یکی از فیلم‌ها فریده است و دوست دارد دکتر شود ولی هیچ تلاشی نمی‌کند. این یک روز که می‌خواهد به خانه برود برحسب یک اتفاقی یک دستگاهی را در رودخانه پیدا می‌کند و کتاب را در دستگاه گذاشته و به پیشانیش وصل کرده و اطلاعات کتاب به مغزش می‌رود. بعد به کتابخانه روستا رفته کتاب‌های پزشکی را آورده و در دستگاه گذاشته و به مغزش وصل کرده و اطلاعات به مغزش می‌رود و بعد بورسیه شده و به اتاق عمل می‌رود و در آخر فیلم فرد متوجه اشتباهش می‌شود. پیام این فیلم برای دانش‌آموزان این بود بدون تلاش کردن در هر زمینه‌ای منجربه چه اتفاقاتی می‌شود و بعد از اینکه این فیلم را گرفتیم اولیایش از من تشکر کردند که چه کردی که این اینقدر درسش خوب شده است.
رویکرد همه فیلم‌های ساخته شده تربیتی است و ارتقا فکر و روحیه و طرز فکر دانش‌آموزان بوده.
