تریبون آزاد طرحی است که در آن افراد با سلایق مختلف از موضوعات مختلف و با رعایت خطوط قرمز به موضوعات پرداخته و نظرات خودشان را بیان می‌کنند. در ادامه به روایت آقای محسنی در رابطه با فعالیت‌های انجام شده در تریبون آزاد می‌پردازیم.
پیش از برنامه تریبون آزاد، فعالیت‌های فرهنگی مختلفی را انجام می‌دادیم و از همان مجموعه پیگیر مجوز برگزاری این برنامه شدیم و پس از دریافت مجوز، روند کار به خوبی پیش رفت. پس از شکل‌گیری برنامه، دوستان با همکاری و کمک‌هایشان باعث گسترش این مجموعه شدند. اکنون این برنامه در اصفهان نیز برگزار می‌شود. تمامی افراد شرکت‌کننده از اعضای هیئت‌های مذهبی هستند و با هم رفاقت دارند. به‌واسطه شبکه‌ای که شکل گرفت و دغدغه‌ای که به اشتراک گذاشته شد، تماس‌هایی دریافت کردم و پس از اطلاع‌رسانی، فعالیت اجتماعی به‌صورت شبکه‌ای آغاز شد.اصل تریبون آزاد این است که فرصتی به افراد داده می‌شود تا آزادانه نظر خود را بیان کنند، البته تحت شرایط و محدودیت‌هایی خاص. قواعدی مانند اجتناب از توهین به دیگران و بیان آزادانه عقاید، به‌شرطی که از خطوط قرمز عبور نکند، در نظر گرفته شده است. رعایت حجاب اسلامی و سایر موارد مشابه نیز از اصولی است که دوستان به آن آگاه هستند. نکته‌ای که در خصوص تریبون آزاد اهمیت دارد، این است که این فضا بسیار حساس است. این برنامه می‌تواند بسیار مفید باشد، اما در عین حال، خطراتی نیز در پی دارد.تریبون آزاد فضایی پویا است که برخلاف کرسی‌های آزاداندیشی، از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. در این فضا باید مراقب باشید که مغلوب نشوید. افراد از اقشار مختلف حضور دارند و ممکن است سوالات و شبهات عمیق و پیچیده‌ای مطرح کنند. برای پاسخگویی به این شبهات باید آماده باشید.در مرحله اجرایی، ابتدا به یک تیم نیاز دارید که امور مختلف را مدیریت کند؛ از چینش دکور گرفته تا تأمین پذیرایی و ایجاد فضایی راحت برای گردهمایی افراد.
مهم‌ترین بخش، مدیریت برنامه توسط مجری است که باید از قدرت و توانایی لازم برخوردار باشد تا بتواند فضا را کنترل کند. یکی از مهم‌ترین نکات در اینجا صبر و تحمل است. افراد ممکن است با نگرش‌های متفاوت وارد شوند؛ برخی حتی با کلمات تند صحبت کنند، اما در نهایت صبر و مدیریت مناسب می‌تواند فضا را به سمت آرامش هدایت کند.ما گروهی پنج یا شش نفره داریم که مسئولیت‌های خاص خود را بر عهده دارند. متأسفانه فضای رسانه‌ها گاهی اوقات اجازه نمی‌دهد کسانی که از نظام دفاع می‌کنند، به‌درستی بتوانند در مقابل شبهات پاسخ دهند. بنابراین به یک تیم نیاز داریم که بتواند این فضای رسانه‌ای را بشکند و همچنین در مواقع ضروری از کسانی که پاسخ‌های شجاعانه می‌دهند، حمایت کند.اگرچه ما تلاش کرده‌ایم تریبون آزاد را به سطح وسیع‌تری گسترش دهیم، اما باید در نظر داشت که هر حرکت در این فضا باید با دقت و احتیاط انجام شود. تجربه نشان داده است که باید جمعیت را متعادل نگه داریم و از بروز تنش‌های غیرضروری جلوگیری کنیم. زمانی که فردی عصبی است، تشویق و ترغیب او به آرامش می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد.نکته‌ای که باید به آن توجه داشت، ایجاد فضاهای گفتگو در کنار تریبون آزاد است. این فضاها به افراد کمک می‌کند تا پس از بیان نظرات خود، احساس کنند که شنیده شده‌اند و از فشاری که ممکن است در دل داشته باشند، رها شوند. این امر خود جزو جهاد تبیین محسوب می‌شود.رسانه‌ها در این زمینه نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. فیلم‌برداری از جلسات تریبون آزاد می‌تواند به گسترش پیام و جذب مخاطب کمک کند. زمانی که رسانه‌های محلی و استانی وارد این فضا می‌شوند، ارتباط بیشتری با مردم برقرار می‌شود و صدای این برنامه‌ها به گوش تعداد بیشتری از افراد می‌رسد.در بحث مطالبه‌گری از مردم، باید به دقت مراقب باشید که فضا به سمت تخریب یا مسائل سیاسی کشیده نشود. هدف اصلی ما از برگزاری این جلسات، شنیدن صدای مردم و انتقال دغدغه‌های آنان به مسئولین است. بنابراین باید مراقب باشید که در این مسیر، فضای مسمومی ایجاد نشود و فقط مطالبات به‌حق مطرح گردد.همچنین در نظر داشته باشید که برای برگزاری چنین برنامه‌هایی باید به تجربه و مشورت با کسانی که در این زمینه آگاهی و سابقه دارند، توجه کنید. مدیریت چنین فضاهایی نیازمند دقت، صبر و برنامه‌ریزی دقیق است.در نهایت یکی از نکات مهمی که در این تجربه به آن رسیدیم، این است که باید به مردم اعتماد کنیم. بر اساس بیانات مقام معظم رهبری، باید بدانیم که مردم خودآگاه و فهمیده‌اند و تنها نیاز دارند تا فرصت بیان نظرات و دغدغه‌های خود را داشته باشند. وقتی این فرصت فراهم می‌شود، بازخوردها بسیار مثبت و امیدبخش است.در شب نیمه شعبان، برنامه‌ای ویژه برگزار کردیم که تجربه‌ای متفاوت و خاطره‌انگیز بود. یکی از روزهای خاصی بود که در آن توانستیم جمعیتی از مردم را گرد هم آوریم، از جمله کسانی که ممکن بود در ابتدا مخالف باشند. با وجود بارش شدید برف و باران، مردم همچنان برای شرکت در برنامه آمده بودند. فضای ویژه‌ای فراهم کرده بودیم که از چای و وسایل گرمایشی استفاده کنند و به این ترتیب، افراد احساس راحتی بیشتری داشتند.در آن شب، یکی از افراد که به‌طور غیرمنتظره‌ای به برنامه پیوست، ابتدا قصد داشت نقدهایی مطرح کند، اما پس از کمی گفت‌وگو، احساس کرد که می‌تواند آزادانه صحبت کند. او که خود را افغان معرفی کرد، سخنان بسیار جالبی مطرح کرد. گفت که باید قدر امنیت و نظام کشور را بدانیم و اشاره کرد که خیلی از مردم نمی‌دانند این نعمت چقدر بزرگ است. این فرد به وضوح نشان داد که بسیاری از کسانی که در ابتدا شاید جرأت ابراز نظر نداشتند، به دلیل فضای امن و آزاد تریبون، به راحتی می‌توانند حرف‌های دلشان را بزنند.این اتفاقات به ما یادآوری کرد که بسیاری از مردم شجاعت بیان نظرات خود را ندارند، اما وقتی فضایی امن و قابل‌اعتماد برای صحبت کردن فراهم می‌شود، از آن بهره‌برداری می‌کنند. این تجربه برای ما یک درس بزرگ بود که صدای همه افراد، حتی کسانی که در ابتدا ترس از صحبت کردن داشتند، باید شنیده شود. فیلمبرداری از تریبون آزادها و انتشار آن در رسانه‌ها بسیار مفید و موثر است. با این حال اگر کسی راضی نباشد که از صحبت‌های وی فیلمی گرفته شود، نباید این کار را انجام داد.