شناسایی مداوم
برای شروع کار بیت‌الزهرا(س) ابتدا از خانه‌های خودمان شروع کردم، سپس از بین کسانی که به جلسات بیت‌الزهرا(س) می‌آمدند، افراد دغدغه‌مند و مستعد را شناسایی و طرح را برای آنها توضیح می‌دادیم. به مرور زمان تعداد بیت الزهراها زیادتر شد و ما برای هر بیت‌الزهرا یک رابط جذب مشخص کردیم. کار رابط جذب این بود که افراد محلات را جذب می‌کرد و اگر می‌دیدند در محلات دیگر کسی نیازمند به بیت الزهرا(س) است، افرادی را شناسایی می‌کرد که بتواند این کار را برای ما انجام بدهند.
وقتی در محله‌ای یکی دو بیت الزهرا(س) داشتیم، جلسه می‌گذاشتیم روی محلاتی کار کنیم که خالی از بیت الزهرا(س) است. یا خودمان تک به تک می‌رفتیم و دنبال این افراد می‌گشتیم، یا به واسطه آن فعالیت‌ها، همایش‌ها و کلاس‌هایی که وجود داشت خانم‌هایی دوست داشتند با ما همکاری کنند و ما بیت الزهراها را به آنها معرفی می‌کردیم، آن‌هایی که شرایطش را داشتند، مثلا آن خانم باید حتما متأهل بود چون که مسائل آموزشی این طرح همسرداری، فرزندآوری و تربیت فرزند بود.
پس از تشکیل بیت‌الزهراها، دنباله آن کلاس‌های آموزشی مختلف و همایش‌های متعدد برگزار می‌شد. خانم‌های زیادی برای مراسمات مختلف مثل دعای ندبه، جهارشنبه‌های امام رضایی و… می‌آمدند. در ماه مبارک رمضان نیز ۱۰ روز آن را به کلاس‌های آموزشی اختصاص می‌دهیم. کارهای مختلف فقط مختص بانوان است، وقتی خانمها می‌آیند و کار را میبینند دوست دارند با ما ارتباط داشته باشند و می‌گویند می‌خواهیم با شما همکاری کنیم، چه کاری از دست ما برمی‌آید؟
ما اولین کاری که می‌کنیم این است که به آن خانمی که شرایطش را دارد بیت الزهراها را معرفی می‌کنیم، اینطور می‌شود که بیت الزهرا(س) تکثیر می‌شود. اگر در محله‌ای که بیت الزهرا(س) هست، کسی چند کوچه پایین‌تر است، می‌گوید من هم می‌خواهم در آن محله بیت الزهرا(س) داشته باشم. ما مانع این نمی‌شویم.
ما کار شناسایی را هیأت به هیأت، مسجد به مسجد، برنامه به برنامه، همایش به همایش انجام دادیم و به طور مداوم می‌رفتیم که این افراد را جمع کنیم، بشناسیم و بتوانیم با آنها کارهای متفاوتی اجرا کنیم ولی الان اینجوری نیست. کار به جایی رسیده که آدم‌ها خودشان به سراغ ما می‌آیند و میخواهند همکاری داشته باشند.
بیت‌الزهرا(س)
مؤسسه ترنم وحی، طرحی را به نام «بیت الزهرا(س)» در خصوص عفاف و حجاب طراحی کردند و برای اجرای آن، از اساتید حوزه علمیه خواهران دعوت به عمل آمد و آنها تصمیم گرفتند روی این طرح کار کنند. بیت الزهرا(س) طرحی محله‌ای است، به این صورت که خانمی خانه‌اش را در اختیار حضرت زهرا(س) قرار می‌دهد و از همسایگان دعوت می‌کند تا در جلسات آموزشی که با موضوع همسرداری، تربیت فرزند، حجاب‌و‌عفاف، فرزندآوری و… برگزار می‌شود، حضور یابند.
در ابتدا طرح بیت الزهرا(س) نوشته و یک سال روی نقاط ضعف و قوت آن کار شد. پس از آن سه چهار نفر از خانمها تصمیم گرفتند از خودشان شروع کنند و در هر محله خانه‌شان را تبدیل به بیت الزهرا(س) کردند. در ادامه ما با خانم‌هایی که به فعالیت کردن علاقه‌مند بودند و می‌خواستند کاری کنند، اما نمی‌دانستند باید چه کار کنند، صحبت کرده و بیت الزهراها را کامل معرفی می‌کردیم و ایشان قبول می‌کردند که در محله‌هایشان بانی بیت‌الزهرا(س) شوند.
روال کاری ما این بود که در هر خانه‌ای که بیت الزهرا(س) می‌شد، یکی از طلبه‌های آموزش دیده‌ی ما در مورد حجاب و مسائلش به صورت جذاب صحبت می‌کرد و یک خواهر دیگر به عنوان روضه خوان حضور داشت. ما صرفا مباحث حجاب و دینی مطرح نمی‌کنیم در خلال آن مباحث روانشناسی، فرزندآوری، تربیت فرزند و همسرداری هم بیان می‌شود که خیلی به سبک زندگی و آموزش بانوان در خانواده مفید می‌باشد.
در ادامه از بانی‌ها خواستیم، هر کدام در محله‌ی خودش بانوان را شناسایی کند و یک رابط جذب، یک رابط خیر، یک رابط عفاف و حجاب، یک رابط فرهنگی و یک رابط جمعیت را به ما معرفی کند. هر یک از این رابطین در گروه مخصوص به خود قرار می‌گیرند و ماهی یک بار به دبیرخانه بیت الزهرا(س) می‌آیند و آموزش‌هایی مرتبط با فعالیت‌هایشان به آنها داده می‌شود.
از طرف دیگر با حوزه‌ی علمیه صحبت کردیم تا طلبه‌هایی که تخصص دارند و علاقه‌مند هستند را معرفی کنند. آنها به عنوان سخنران به بیت‌الزهرا(س) می‌روند و مهارت‌های همسرداری، تربیت فرزند، مدیریت اقتصادی و چگونگی ترویج معنویت در منزل را آموزش می‌دهند. علاوه بر آن دوره‌ی آموزشی تربیت مربی را طی دو ماه راه انداختیم، افرادی از کل استان ثبت نام کردند و پس از آموزش، آنها را برای تدریس در بیت‌الزهراها استفاده کردیم.
ابتدا تعداد بیت الزهراها کم بود اما پس از اینکه طرح به دست حضرت آقا رسید، ایشان بسیار استقبال کردند و دستور دادند، در کل کشور پیاده شود. همین باعث شد طرح خیلی گسترش پیدا کند و علاوه بر استان خودمان استان‌های دیگر هم منتقل شود.
علاوه بر بیت‌الزهرا(س) فعالیت‌های گسترده‌ای مثل همایش عفاف و حجاب، رویدادهای ملی و استانی، مشارکت حداکثری در انتخابات، مشارکت در حل مسائل مردم و فعالیت‌های دیگری با استفاده از ظرفیت بیت‌الزهراها صورت گرفت و همین باعث گسترش طرح می‌شد. اوایل اینطور بود که محله به محله دنبال این می‌گشتیم که کسی پیدا شود خانه‌اش را در اختیار حضرت زهرا(س) قرار بدهد. اما الان خانمها خودشان مراجعه و بیان می‌کردند قصد فعالیت و همکاری دارند.
هم‌اکنون بیش از ۱۰۰ بیت‌الزهرا(س) تشکیل شده و شهرستان‌های ما نیز هر کدام تعدادی بیت‌الزهرا(س) دارند. با گسترش کار هر کدام از بیت الزهراها تبدیل به حلقه میانی شدند، خانمها خودشان مشکل محله را حل می‌کنند و در بحث ازدواج، اعتیاد، جهیزیه و اشتغال‌زایی فعالیت می‌کنند و در بعضی شهرستان‌ها خودشان مستقلا بیت‌الزهرا(س) را تشکیل می‌دهند و ما فقط راهبری می‌کنیم.
در واقع ما در بیت‌الزهرا(س) کاری کردیم که فقط یک الی دو نفر برای حجاب و امر دین کار نکند بلکه خود بانوان و خانه‌ها درگیر کنشگری شوند و ما فقط در مقام تسهیلگری بودیم، از آسان‌سازی و آموزش تشکیل بیت‌الزهرا(س) تا فراهم کردن استاد یا مشاور مورد نیاز و یا آموزش های جانبی که به درد زندگی بانوان می‌خورد.
مدتی بعد از شروع کار بیت‌الزهراها با توجه به شرایط و نیاز محله‌ها پیوست‌های متفاوتی به آن زده شد. گل‌های باغ بهشت که برای بچه‌های زیر ۶ سال کار می‌کند، سه‌شنبه‌های زهرایی ویژه دخترخانم‌های ۸ تا ۱۳ ساله و بچه‌های رستا ویژه دخترخانم‌های دبیرستانی چند نمونه از مجموعه‌هایی است که به برکت بیت‌الزهراها تشکیل شده و در حال فعالیت است.
فعال‌سازی بانوان متخصص
ما تمام افرادی که به بیت‌الزهرا(س) می‌آیند را شناسایی می‌کنیم تا اگر مهارت یا تخصصی دارند، آنها را فعال کنیم. مثلا برای هر محله نیاز به مربی داریم به جای اینکه بخواهیم در استان یا شهرهای دیگر دنبال مربی بگردیم از همین افرادی که داریم استفاده می‌کنیم. برای مثال از بین افرادی که به بیت‌الزهرا(س) می‌آمدند، تعدادی خانم گفتند ما تخصص خیاطی داریم اما مکان و فضا و وسیله‌اش را نداریم که این کار را انجام دهیم.
ما موضوع را از طریق خواهرانی که به عنوان خیّر با ما همکاری داشتند، در میان گذاشتیم. خیرین یک مبلغی را جمع کردند و در قالب وام به ما دادند. ما تعدادی چرخ و وسیله اولیه را خریداری کردیم. با همراهی بانوانی که تخصص خیاطی داشتند، یک تولیدی پوشاک اسلامی راه‌اندازی شد. اول این بود که فقط بچه‌ها برای خودشان درآمد داشته باشند و سودی هم به ما برسد و بتوانیم کارهای مورد نیاز را انجام دهیم.
اول سه نفر از خانمها بودند که این کار را می‌کردند و کارشان خیلی کم و مبتدی بود ولی رفته‌رفته تعداد خیاطان بیشتر شد و توانستیم چرخ‌ها را بیشتر کنیم. به‌این ترتیب با همراهی خانم‌های خیاط تولیدی را راه‌اندازی شد و ما نیز برای تولید شرح وظایف گذاشتیم. اگر شما مشتری داشتید و آن مشتری درخواست تخفیف داشت یکی از شرایط این باشد که در محله خودش عضو بیت الزهرا (س) باشد یا اگر نیست بشود. بخشی از وظایف هم به بیت الزهراها برمی‌گشت.
در ادامه نسبت به بازاری که وجود داشت و وضعیت پوشش درست نبود، مراجعه‌کنندگان زیادی برای برنامه‌های مختلف وجود داشت که درخواست و دغدغه داشتند چیزی که می‌خواهیم در بازار گیرمان نمی‌آید و نمی‌دانیم چه کار کنیم. تصمیم گرفتیم کا را گسترشش بدهیم تا نیاز خانم‌هایی که به ما مراجعه می‌کنند، برطرف شود. وقتی تولیدات انجام شد نیازمند جایی بودیم که بتوانیم این محصولات را به فروش برسانیم، قیمت هم نسبت به بازار کمتر بود، فروشگاه بانوی بهشتی را راه انداختیم.
خانمی بود که به ما مراجعه داشت و دوست داشت با ما همکاری داشته باشد و ما این واحد را به او دادیم. اول بحث فروش را داشت ولی رفته‌رفته شروع به برگزاری نمایشگاه‌های متعددی در ادارات و در سطح شهر کرد.
دختران رستا
ما در کنار بیت‌الزهرا(س) در مناطق مختلف طرحی را به‌عنوان «دختران رستا» پیاده‌سازی کردیم. به این صورت که در ابتدا دختران دبیرستانی و راهنمایی که علاقه‌مند و مستعد فعالیت‌های فرهنگی بودند، از طریق مادرانی که به بیت‌الزهرا(س) می‌آمدند، معلمان، دوره‌های آموزشی، برنامه‌ها و مراسمات شناسایی شدند. سپس برای آنها حلقه‌ی کتابخوانی برگزار کرده و آموزش‌هایی در حوزه‌ی رسانه و… به آنها دادیم تا توانمند شوند.
پس از آموزش‌ها این نوجوانان به محلات و مساجد و مدارسشان رفتند، دوستان و همکلاسی‌های خودشان را پای‌کار آوردند، گروه تشکیل دادند و با همراهی آنان فعالیت‌های فرهنگی را در محله و مدرسه شروع کردند، یکی از محورهای فعالیت‌های نوجوانان در حوزه‌ی حجاب و عفاف بود.
تعدادی از بچه‌ها که در مدرسه گروه تشکیل می‌دهند با همکاری معلم پرورشی‌شان است. ما با مدیران مدارس و معلم‌های پرورشی جلسه گذاشتیم و طرح را توضیح دادیم و قبول کردند که با دانش‌آموزان همکاری داشته باشند.
