راوی: آقای حسن زائری
مجموعه: مؤسسه پهلوانان شهید دشتی
استان: گیلان (رشت)

بیوگرافی:

بنده متولد ۱۳۳۳ هستم، بازنشسته فرهنگی بوده و دارای مدرک کارشناسی در رشته دینی و عربی می‌باشم.

کادر اصلی:

تعداد افرادی که به‌صورت ثابت با بنده همکاری دارند، ده نفر هستند.

شروع فعالیت:

فعالیتم را از سال ۱۳۶۶ آغاز کردم.

عالیت‌ها:

زائری هستم و مؤسسه بنده از سال ۱۳۶۶ تأسیس شد. از همان ابتدا، اولین تصمیم‌مان این بود که برای ترویج قرآن و معارف آن، کلاس‌هایی برگزار کنیم؛ بدون آن‌که از کسی پولی بگیریم یا به مربی پولی پرداخت کنیم.

الحمدلله کلاس‌های قرآن را تا الان برگزار کرده‌ایم و یک ریال بابت آموزش و فعالیت‌های فرهنگی از کسی دریافت نکرده‌ایم. به لطف خدا و برکت قرآن، خودش تا الان ما را سر پا نگه داشته و هیچ کمبودی را احساس نکردیم؛ چون با نیت خیر آغاز کردیم.

از سال ۱۳۶۶ تا سال ۱۳۹۵ در یک ساختمان استیجاری بودیم و پس از آن، ساختمانی را احداث کردیم که چهار طبقه با ۱۲ کلاس و یک سالن اجتماعات دارد. از سال ۱۳۹۵ تاکنون، در این ساختمان در سطوح مختلف، آموزش قرآن، تفسیر، تدبر، حفظ، روان‌خوانی و تجوید قرآن فعال هستیم.

در تابستان، برای نوجوانان و دانش‌آموزان، در کنار کلاس‌های قرآن، کلاس‌های فوق‌برنامه هنری از جمله خطاطی، نقاشی و طراحی نیز داریم. همچنین کلاس‌های ورزشی، برنامه‌های تفریحی و اعزام به اردوهای زیارتی نیز در برنامه ما قرار دارد.

ما در طول سال، حدود ۴۰۰ نفر را تحت پوشش داریم و تمام کلاس‌های ما رایگان هستند.

اکنون اکثر مربی‌هایی که با ما همکاری می‌کنند، از حافظان و قاریانی هستند که در همین‌جا آموزش دیده‌اند و در مسابقات کشوری مقام آورده‌اند. آنان اکنون زکات علمشان را با همکاری در مؤسسه می‌پردازند و همچنان فعال‌اند.

چالش‌ها:

به لطف خدا، موانع جدی در مسیر نداشتیم؛ چون همه عزیزانی که آمدند و شروع به کار کردند، نیتشان ترویج قرآن و رضای خدا بود. خداوند نیز یاری کرد تا در مسیرمان با مانعی مواجه نشویم.

تنها چالش بزرگ ما موضوع ساختمان بود. چون در ابتدا ساختمان را از اداره اوقاف اجاره کرده بودیم، اما وقتی تعداد بچه‌ها زیاد شد و در دهه ۷۰ به دو هزار نفر رسید، مجبور شدیم از مدارس کمک بگیریم و کلاس‌ها را آنجا برگزار کنیم.

الحمدلله اکنون ساختمان را احداث کرده‌ایم و با داشتن کلاس‌های بیشتر، می‌توانیم بچه‌ها را در گروه‌های مختلف تقسیم‌بندی کنیم.

بازخوردها و موفقیت‌ها:

بازخوردهای مثبت ما این بود که بچه‌ها ابتدا که می‌آمدند، چیزی از قرآن بلد نبودند، اما پس از مدت کوتاهی، با کلاس قرآن مأنوس می‌شدند. به‌مرور، خانواده‌ها هم جذب می‌شدند. ما هم‌زمان که برای بچه‌ها کلاس می‌گذاشتیم، برای اولیای آن‌ها نیز برنامه آموزشی داشتیم؛ چون معمولاً یک ساعت در محل منتظر می‌ماندند. خانواده‌ها استقبال خوبی نشان دادند و کلاس‌ها برای آنان هم برگزار شد.

یکی دیگر از موفقیت‌های ما این بود که بچه‌ها در سطح منطقه، استان و کشور در مسابقات قرآنی شرکت کرده، مقام می‌آوردند و با ذوق و شوق به خانه برمی‌گشتند. این موفقیت‌ها برای ما شادی‌بخش بود.

سخن پایانی:

اولین کاری که باید در این مسیر انجام داد، توکل کامل به خداست. ما با جیب خالی و فقط با توکل به خدا کار را آغاز کردیم و پیش بردیم. مثلاً همین ساختمانی که عرض کردم، تماماً با حمایت خیرین ساخته شد.

در کنار توکل بر خدا، نیت نیز باید خالص باشد.