راوی: آقای سید مهدی موحد

نام مجموعه: پردیس هنر و اندیشه اسلامی رهاوید

استان: فارس (شیراز)

بیوگرافی:

سن: 40 سال، شغل: معاون حوزه هنری فارس، تحصیلات: دکترا فلسفه تعلیم و تربیت

کادر اصلی:

40 نفر

شروع فعالیت:

سال 1400

فعالیت‌ها:

حوزه هنری فارس یک نهاد غیر دولتی و انقلابی است که در زمینه هنر انقلاب اسلامی در تولید، ترویج، رویداد، تربیت در تمامی حوزه‌ها و رشته‌ها فعالیت می‌کند. حوزه هنری در زمینه‌های مختلف هنرهای تصویری، نمایشی، سرود و تجسمی و دفاتری مانند دفتر روایت و هنر مردمی و… کار کرده و در زمینه موضوعات انقلاب اسلامی با هنرمندان انقلابی داخل و خارج از کشور، ارتباط دارد.

 در کنار این، مجموعه‌ای به نام هنر اندیشه انقلاب اسلامی رهاوید در استان فارس تأسیس شده است که هدف آن در قدم اول بحث شناسایی و استعدادیابی هنری در نوجوانان و هدایت، توانمندسازی و رشد آنان است که طرح مفصلی دارد. در این مجموعه دوره‌هایی مثل دوره‌های فیلم‌سازی، مدرسه گرافیک صفحه، مدرسه هنر علوم انسانی نقطه، مدرسه ادبیات کلمه و .. به طور رسمی در حال فعالیت هستند. یک سری هسته‌های هنری مستقل مثل مجموعه طراحان انقلاب اسلامی، مجموعه فیلم‌سازی مهافیلم و مجموعه موسیقی و سرود همراز و چند مجموعه دیگر نیز در رهاوید حضور دارند و مشغول به فعالیت هستند.

بنده هم همچنان در فضای تعلیم و تربیت مشغول هستم، قبلاً در مجتمع تعلیم و تربیت شاکری بودم و در حال حاضر در دانشگاه فرهنگیان هم به صورت تخصصی فعال هستم.

موفقیت‌ها:

• در این سال‌ها در چند حوزه به صورت ویژه مشغول فعالیت بودم، ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی یکی از این حوزه‌ها بود که تقریباً جز اولین مجموعه‌های حوزه کتاب به اسم “بچه‌های کتاب” بود که ما حدود بیست سال پیش تأسیس کردیم و این موضوع تبدیل به یک جریان شد و بعضی از مجموعه‌هایی که اکنون در شهرستان‌ها کار می‌کنند، نشات گرفته از این جریان هستند.
• فعالیت تخصصی بنده در حوزه تعلیم و تربیت در مجتمع تعلیم تربیت شاکرین بود.
• در واقع در حوزه مهارت‌آموزی و تربیت مجموعه کار آگاهی را داشتیم که برای بچه‌های بدسرپرست حاشیه شهر “طرح بلوط” را اجرا کردیم و البته کارهای گروه ذیل مهارت آموزی بوده است.
• در حوزه هنری هم که همین مجموعه توانمندسازی بود و دوره‌هایی که در کنارش تدوین و ادراک شده مانند آموزش تربیت مدیران هنری و…

دغدغه‌ها:

• نیروی انسانی و سرمایه انسانی یکی از مسائل جدی ما است، چه به معنای عام تعلیم و تربیت عمومی و چه به صورت خاصش یعنی تربیت هنرمند و… که اینها مبانی تربیتی داشته و یک سری شیوه‌های حرفه‌ای و جدی دارند.
• در زمینه هنر از آنجایی که بالاخره زبان گفتگوی بین‌المللی و حتی بین نسلی هنر است و به قول حضرت آقا اگر جامعه و یک انقلاب نتواند حرفهایش را در قالب هنر بیاورد نمی‌تواند ماندگار شود؛ باز هم فارغ از بحث رسانه قالب برای انتقال پیام و مفهوم لازم است. اینکه ما هنرمند انقلابی داشته باشیم و بتواند حرف جدی بزند و زودگذر نباشد هم جزو الویت‌هایمان است.

چالش‌ها:

• ما دغدغه ‌داریم که به کارهای بنیادین که نیاز تمدنی جامعه هست، به صورت خیلی حرفه‌ای بپردازیم و در این قسمت‌ها به خصوص با نگاه به شهرستان‌ها و روستاها و اتفاقات به شدت دستمان خالی است در حالی که پتانسیل‌های بسیار خوبی وجود دارد.
• در فضای تعلیم و تربیت هر فرایند آموزشی را سریع پیوست تربیت و رشد می‌زنند در حالی که برخورد غیرکارشناسی و غیرحرفه‌ای و گذرا با بعضی از واژه‌ها مانند تعلیم از بزرگترین آسیب‌ها است. ما مدام درگیر آن هستیم که هرکجا دوره آموزشی برگزار می‌کنند برچسب تربیت زده و باعث می‌شود افراد با کار خیلی ساده برخورد کنند.

تجربیات ناموفق و پرچالش:

• در خیلی از اتفاقات نیاز خوب و متناسب با آن سنجیده شده و زیر ساخت اولیه ایجاد شده ولی زمانی که باید به استمرار برسد و کار 10 تا 15 سال ادامه پیدا کند تا به نتیجه برسد معمولاً آدم‌ها و نیروی انسانی و یا ساختارهایی که با آنها کار می‌شود، خسته شده و شیفت پیدا می‌کنند. به عبارتی کار مستمر نیست و پایدار نمی‌ماند به ویژه در موضوعاتی که کار مشترک بسته شده است.
• بعضی وقت‌ها در تحلیل و منطق و طراحی کار خوب انجام شده است ولی در اجرا به دلیل اینکه خیلی خوب به برخی از پارامترها پرداخته نشده کار به نتیجه مطلوب نرسیده است و کار کلاً تغییر پیدا کرده و آن حجم از وقت، انرژی و هزینه نادیده گرفته شده است.