راوی: مجید سالارزهی

مجموعه: موسسه قرآن و عترت نور ملکوت

استان: خراسان رضوی (سرخس)

بیوگرافی:

بنده 55 سال داشته، بازنشسته فرهنگی بوده و فوق لیسانس علوم قرآنی دارم.

کادر اصلی:

مجموعه سرشاخه‌هایی که با هم همکاری می‌کنیم 14 نفر هستیم.

شروع فعالیت:

بنده فعالیتم را از سال 1366 آغاز کردم.

فعالیت‌ها:

همزمان با استخدامم در آموزش‌و‌پرورش فعالیت‌های فرهنگی با محوریت قرآن عترت را در  مجموعهدارالقرآن آموزش‌و‌پرورش شروع کردیم و به تناسب شغل و ارتباطمان با مجموعه آموزش و پرورش و ارتباطی که با کلیه نهادها و تشکل‌های قرآنی داشتیم در هیمن بحث قرآن فعالیت می‌کردیم. فعالیت‌هایمان شامل محافل قرآنی، شرکت در مسابقات قرآنی و هر نشستی که مربوط به قرآن و عترت بوده شرکت فعال بودیم.

این فعالیت‌ها از سال 66 آغاز می‌شود و از سال 73 رسماً مدرسه دارالقرآن شکل می‌گیرد و سال‌های بعدی به همین صورت پیش می‌رویم. تا اینکه مجموعه قرآن و عترت ملکوت که به صورت سازمان‌یافته فعالیت کرد و با این محوریت بود منتهی با همان فعالیتی که بود پیش رفتیم. در

همایش‌های مختلف استانی و شهرستانی شرکت کردیم.

چالش‌ها:

• یک چالش مهم در بحث فرهنگی شرایط مالی است که بودجه کمی درنظر گرفته می‌شود و توان مردم نیز در سال‌های اخیر پایین آمده است.
• تهاجم فرهنگی که به شدت ذهن و فکر جوان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ما باید به روز شویم و روش‌های جدید را بشناسیم و استفاده کنیم. این‌ها هم می‌طلبد که بودجه‌های فرهنگی باشد تا ما بتوانیم مربیان و زیرمجموعه را به روز کنیم.

موفقیت‌ها:

تو بحث قرآنی ما در کشور عنوان داریم، ایجاد مراکز قرآنی، مدارس قرآنی، ایجاد جلسات خانگی قرآن که اخیراً دغدغه مقام معظم رهبری است نیز در کشور عنوان داریم.

به صورت انفرادی در بحث رشته‌‌های قرآنی مانند حفظ هم دارای عنوان هستیم.

در بحث تدبر و تلاوت موضوعی که کشوری شده است، از خود شهرستان سرخس خدمت حاج‌آقا قرائتی و سایر بزرگان ارائه دادیم و الحمدالله خوب پیش رفته است. این یک کار نوعی است که مثلاً در جایی که قرار است قرآن تلاوت شود صرف تلاوت نباشد و همراه موضوع و تفسیر جلسه است و تدبری پیش برود.

سخن پایانی:

کسی که می‌خواهد کار فرهنگی انجام دهد و وارد شود باید به معنای تمام عاشق و دیوانه این کار باشد. برنامه‌ریزی داشته باشد که خیلی مهم است و زمان بگذارد. ما گاهی وارد ار می‌شویم و در اوایل کار متوجه می‌شویم که به علت عدم برنامه‌ریزی در آن کار چقدر انرژی و زمان از دست دادیم.